Skóra psa jest zawsze czerwona i ciągle się drapie? Nie lekceważ tego! Dowiedz się o możliwych przyczynach i testach alergicznych (diagnoza weterynaryjna jest najważniejsza!)

Patrząc, jak ukochany pies nieustannie się drapie, a jego skóra staje się czerwona, a nawet podrapana i traci sierść, właściciel z pewnością odczuwa ból i niepokój. „**Zaczerwieniona i swędząca skóra u psa**” to bardzo częsty **problem skórny u zwierząt** w szpitalach weterynaryjnych. Pierwszą reakcją wielu właścicieli jest: „Czy mój pies jest uczulony?”. Rzeczywiście, alergia jest jedną z głównych przyczyn długotrwałego swędzenia u psów, ale z pewnością nie jest jedyną! Zanim pospieszysz się ze zmianą karmy dla psa lub szukaniem metod „antyuczuleniowych”, ważne jest, aby zrozumieć inne możliwości. Ten artykuł pomoże Ci uporządkować częste przyczyny swędzenia skóry u psów, skupiając się na **objawach alergii u psów** (w tym **alergii pokarmowej u psów** i alergii środowiskowej) oraz wyjaśni, **jak weterynarz testuje alergie** i jakie są popularne metody **testowania alergii u psów**. **Pamiętaj jednak, że ten artykuł nie zastępuje profesjonalnej oceny weterynarza! Tylko weterynarz może znaleźć prawdziwą przyczynę i zaproponować właściwe leczenie.**

Nie tylko alergia! Możliwe przyczyny zaczerwienionej i swędzącej skóry u psa

Kiedy u psa występuje swędzenie skóry, weterynarz zazwyczaj postępuje jak detektyw, sprawdzając zgodnie z określonym schematem, najpierw wykluczając niektóre stosunkowo częste lub łatwe do leczenia problemy:

1. Zewnętrzne zakażenie pasożytnicze

  • **Pchły:** To jedna z najczęstszych przyczyn. Ukąszenia pcheł same w sobie powodują swędzenie u psa, a co gorsza, wiele psów jest uczulonych na ślinę pcheł (zwane alergicznym pchlim zapaleniem skóry, FAD), nawet jeśli na ciele jest tylko jedna lub dwie pchły, może to wywołać silne swędzenie całego ciała, szczególnie w okolicy lędźwiowo-krzyżowej i nasady ogona.
  • **Roztocza:** Różne rodzaje roztoczy powodują różne choroby skóry. Na przykład świerzbowiec drążący powoduje silne swędzenie i łuszczenie się skóry, szczególnie na brzegach uszu, łokciach i brzuchu; nużeniec natomiast zwykle powoduje wypadanie sierści i zaczerwienienia u psów z obniżoną odpornością, a swędzenie może być różne.
  • **Wszy:** Chociaż stosunkowo rzadkie, psy mogą również zarazić się wszami, powodując swędzenie i niepokój.
  • **Jak sprawdza weterynarz:** Weterynarz dokładnie zbada sierść psa, może użyć grzebienia o gęstych zębach lub zeskrobać próbkę skóry i obejrzeć ją pod mikroskopem, szukając ciał lub jaj owadów.

2. Infekcje skórne

  • **Zakażenie bakteryjne (ropne zapalenie skóry):** Zaczerwienienie skóry, małe krostki, grudki, strupy, wypadanie sierści, nieprzyjemny zapach itp. Zakażenia bakteryjne często nie są „główną przyczyną”, ale następstwem innych problemów, takich jak uszkodzenie bariery skórnej (alergia, problemy endokrynologiczne), wilgoć w fałdach skóry, urazy itp.
  • **Zakażenie grzybicze/drożdżakowe:** Najczęstsze jest zakażenie Malassezia, które często występuje w ciepłych i wilgotnych miejscach (uszy, pachy, przestrzenie między palcami, pachwiny), powodując tłustą, zaczerwienioną, pogrubioną skórę, specyficzny zapach i swędzenie. Dermatofity (zwykle zwane „grzybicą u psów”) również mogą powodować wypadanie sierści, łuszczenie się skóry i swędzenie.
  • **Jak sprawdza weterynarz:** Weterynarz może przykleić taśmę do powierzchni skóry lub pobrać próbkę wacikiem i obejrzeć ją pod mikroskopem, aby sprawdzić, czy występuje duża ilość bakterii lub drożdżaków. W przypadku podejrzenia grzybicy może być konieczne wykonanie badania lampą Wooda lub hodowli grzybów.

3. Reakcje alergiczne (Alergie)

Jeśli wykluczono pasożyty i infekcje (lub problemy te powracają), to alergia jest bardzo ważnym podejrzanym. Omówimy to szczegółowo w następnej części.

4. Inne możliwe przyczyny

  • **Choroby endokrynologiczne:** Na przykład niedoczynność tarczycy, nadczynność kory nadnerczy (zespół Cushinga), te zaburzenia endokrynologiczne mogą powodować ścieńczenie skóry, wypadanie sierści, podatność na infekcje, przebarwienia itp., czasami towarzyszy im również swędzenie.
  • **Choroby autoimmunologiczne:** Stosunkowo rzadkie, polegają na tym, że układ odpornościowy psa atakuje tkankę skórną, co może prowadzić do poważnych owrzodzeń skóry, strupów itp.
  • **Problemy żywieniowe:** Niedobór niektórych niezbędnych kwasów tłuszczowych, witamin lub minerałów również może wpływać na zdrowie skóry.
  • **Kontaktowe zapalenie skóry:** Reakcja alergiczna lub podrażnienie spowodowane bezpośrednim kontaktem z niektórymi substancjami w środowisku, takimi jak niektóre rośliny, środki do czyszczenia dywanów, żele pod prysznic itp.

Skupienie się na alergiach: Typowe objawy i rodzaje alergii u psów

Alergia jest jedną z głównych przyczyn przewlekłego, nawracającego swędzenia skóry u psów. Kiedy weterynarz wykluczy pasożyty i infekcje, zwykle skupia się na możliwości alergii.

TypoweObjawy alergii u psówMogą obejmować:

  • **Swędzenie (Pruritus):** To najbardziej podstawowy i typowy objaw alergii! Pies może nieustannie drapać się, gryźć, ocierać ciało lub wielokrotnie lizać określone obszary, a typowe obszary swędzenia obejmują: **łapy (nieustanne lizanie palców), brzuch, pachy, pachwiny, uszy (wielokrotne drapanie uszu, potrząsanie głową), twarz (ocieranie twarzy) i okolice odbytu**.
  • **Zaczerwienienie skóry, wysypka:** Szczególnie w obszarach o mniejszej ilości sierści, takich jak brzuch, wewnętrzna strona ud, pachy itp., można zauważyć zaczerwienienie skóry, a nawet małe czerwone kropki lub wysypkę.
  • **Nawracające infekcje ucha (zapalenie ucha zewnętrznego):** Przewód słuchowy jest zaczerwieniony, obrzęknięty, z wydzieliną, nieprzyjemnym zapachem, pies często potrząsa głową i drapie uszy, jest to bardzo częsty objaw alergii, zwłaszcza alergii pokarmowej.
  • **Wypadanie sierści, pogrubienie skóry, przebarwienia:** Z powodu długotrwałego, przewlekłego swędzenia i podrażnienia, skóra stopniowo staje się szorstka, pogrubiona (lichenizacja), kolor staje się ciemniejszy, a sierść staje się rzadka, a nawet wypada.
  • **Nieprzyjemny zapach skóry:** Wtórne zakażenia bakteryjne lub Malassezia często powodują nieprzyjemny zapach skóry.
  • **Objawy żołądkowo-jelitowe (u niektórych):** Niektóre psy z alergią pokarmową, oprócz objawów skórnych, mogą również mieć problemy trawienne, takie jak wymioty, biegunka lub zwiększona częstotliwość wypróżnień.

Główne rodzaje alergii u psów

  • **Alergia środowiskowa (Atopowe Zapalenie Skóry):** Jest to najczęstszy typ, pies reaguje alergicznie na niektóre substancje w środowisku, takie jak **pyłki (z drzew, traw, chwastów), roztocza (ukryte w środowisku domowym), zarodniki pleśni, niektóre rośliny, owady** itp. Ta alergia zwykle ma pewną **sezonowość** (np. objawy nasilają się w określonym sezonie), ale jeśli alergen występuje przez cały rok (np. roztocza), objawy mogą utrzymywać się przez cały rok.
  • **Alergia pokarmowa (Food Allergies):** Pies reaguje alergicznie na niektóre składniki pokarmu (zwykle **białka**). Typowe alergeny pokarmowe obejmują **wołowinę, kurczaka, nabiał, jaja, soję, pszenicę, kukurydzę** itp. Objawy alergii pokarmowej są zwykle **niesezonowe**, mogą wystąpić o każdej porze roku i mogą towarzyszyć im objawy trawienne.
  • **Alergiczne pchlie zapalenie skóry (Flea Allergy Dermatitis, FAD):** Reakcja alergiczna na ślinę wstrzykiwaną podczas ukąszenia przez pchły. Jest to częsta przyczyna silnego swędzenia u psów, nawet sporadyczne ukąszenie przez pchłę może je wywołać.

Jak weterynarz testuje alergie? (How Vets Test for Allergies)

Jeśli weterynarz podejrzewa, że problemy skórne Twojego psa są spowodowane alergią, zaleci odpowiednie metody testowania w zależności od konkretnej sytuacji, aby spróbować zidentyfikować alergeny. **Należy jednak rozumieć, że obecnie nie ma testu alergicznego, który byłby w 100% doskonały, a wszystkie wyniki testów wymagają profesjonalnej interpretacji przez weterynarza w oparciu o historię choroby i objawy kliniczne psa.**

1. Próba eliminacyjna diety (Elimination Diet Trial) - złoty standard w diagnozowaniu alergii pokarmowej

Jest to obecnie najbardziej wiarygodna metoda diagnozowania lub wykluczania **alergii pokarmowej u psów**. Proces jest dość długi i wymaga od właściciela dużej cierpliwości i ścisłej realizacji:

  1. **Ścisłe ograniczenie diety:** Pod nadzorem weterynarza wybierz pokarm, który jest nowym źródłem białka i węglowodanów, którego pies nigdy wcześniej nie jadł (zwykle jest to **karma weterynaryjna z hydrolizowanym białkiem** lub **karma z ograniczoną ilością pojedynczego białka**, lub w szczególnych przypadkach samodzielnie przygotowywany pokarm z jednego składnika) i **karm tylko tym pokarmem**.
  2. **Wystarczająco długi czas trwania:** To ścisłe ograniczenie diety musi trwać co najmniej **8 do 12 tygodni**.
  3. **Wykluczenie wszystkich innych pokarmów:** W tym okresie **absolutnie nie wolno** dawać psu żadnych innych przekąsek, suszonego mięsa, gryzaków, kości do czyszczenia zębów, owoców, warzyw, a nawet nie wolno mu lizać resztek jedzenia, które spadły na ziemię, ani podawać leków zawierających substancje smakowe (należy to potwierdzić z weterynarzem).
  4. **Obserwacja zmian objawów:** Jeśli objawy swędzenia u psa ulegną znacznemu złagodzeniu po ścisłym przestrzeganiu diety eliminacyjnej (zwykle zaczyna się to objawiać po 4-8 tygodniach), to istnieje duże podejrzenie alergii pokarmowej.
  5. **Próba prowokacyjna (opcjonalna, ale zalecana):** Aby ostatecznie potwierdzić i zidentyfikować konkretny pokarm uczulający, weterynarz może zalecić, aby po złagodzeniu objawów, co 1-2 tygodnie stopniowo dodawać z powrotem jeden składnik pokarmu, który pies jadł wcześniej, obserwując, czy objawy nawracają. Jeśli objawy nawracają po dodaniu określonego składnika, to ten składnik jest prawdopodobnie alergenem.

2. Test śródskórny (Intradermal Allergy Testing, IDT) - stosowany głównie w alergii środowiskowej

Test ten służy głównie do diagnozowania **alergii środowiskowej** (atopowego zapalenia skóry) i do wyboru alergenów do dalszego leczenia odczulającego. Weterynarz (zwykle weterynarz specjalizujący się w dermatologii) w stanie uspokojenia lub znieczulenia psa wstrzykuje niewielką ilość różnych ekstraktów alergenów środowiskowych (takich jak różne pyłki, roztocza, pleśnie itp.) w ogoloną skórę, a następnie obserwuje, czy w każdym miejscu wstrzyknięcia występuje reakcja zaczerwienienia i obrzęku (bąbel). Zaletą tej metody jest jej względna intuicyjność, ale ma wysokie wymagania operacyjne, wymaga odstawienia niektórych leków i ma niewielką wartość diagnostyczną w przypadku alergii pokarmowych.

3. Test IgE specyficznych dla alergenów w surowicy (Serum Allergy Testing) - badanie krwi

Ta metoda wymaga jedynie pobrania niewielkiej ilości krwi psa i wysłania jej do specjalistycznego laboratorium w celu zbadania poziomu przeciwciał IgE we krwi skierowanych przeciwko określonym alergenom (w tym alergenom środowiskowym i niektórym alergenom pokarmowym). Jego zaletą jest to, że jest prosty i wygodny w obsłudze, ma niewielki wpływ na stres psa i zwykle nie ma na niego wpływu krótkotrwałe stosowanie leków. Jednak **interpretacja wyników tego testu wymaga dużej ostrożności**:

  • **Wynik pozytywny nie oznacza alergii klinicznej:** Wykrycie dodatnich przeciwciał IgE oznacza jedynie, że pies jest „uczulony” na daną substancję, ale niekoniecznie oznacza, że ta substancja jest przyczyną obecnych objawów klinicznych. Należy to ocenić w połączeniu z rzeczywistą historią kontaktu i objawami psa.
  • **Wyniki alergenów pokarmowych są bardzo kontrowersyjne:** Obecnie istnieje wiele kontrowersji dotyczących dokładności badań krwi w diagnozowaniu alergii pokarmowych, a ich wyniki mogą być zwykle wykorzystywane jedynie jako odniesienie przy wyborze diety eliminacyjnej, **nie mogą zastąpić próby eliminacyjnej diety**.
  • **Wyniki alergenów środowiskowych mają wartość referencyjną:** W przypadku alergii środowiskowych wyniki badań krwi mogą służyć jako odniesienie do opracowania środków zapobiegawczych lub wyboru schematu leczenia odczulającego, zwłaszcza w przypadkach, gdy pies nie kwalifikuje się do testu śródskórnego.

Tashikin również oferujePaski testowe do wykrywania reakcji alergicznej IgE u psów (C. IgE Test Kits), które są narzędziem używanym przez weterynarzy, mającym na celu pomóc weterynarzom w szybkiej ocenie całkowitego poziomu IgE u psa lub sytuacji IgE skierowanej przeciwko określonym alergenom, jako część kompleksowej diagnozy.Dowiedz się więcej o produktach diagnostycznych Tashikin

**Ostatecznie Twój weterynarz, w oparciu o konkretną historię choroby psa, objawy, środowisko życia i różne wyniki badań, kompleksowo oceni najbardziej prawdopodobną przyczynę i zaleci najodpowiedniejszą metodę **testowania alergii u psów****.

Zaczerwieniona i swędząca skóra? Pierwszym krokiem jest zawsze wizyta u weterynarza!

Znając tak wiele możliwych przyczyn i metod testowania, z pewnością lepiej rozumiesz, dlaczego zawsze podkreślamy, że **w przypadku problemów skórnych u psa pierwszym i najważniejszym krokiem jest zawsze szukanie pomocy u profesjonalnego weterynarza!** Nigdy nie zajmuj się tym sam, ponieważ uważasz, że „to tylko mały problem” lub „w Internecie piszą, że ten lek jest skuteczny”. Błędna diagnoza i stosowanie leków mogą nie tylko opóźnić leczenie, powodując niepotrzebne cierpienie psa, ale nawet ukryć poważniejsze potencjalne choroby lub spowodować nowe problemy z powodu skutków ubocznych leków.

**Natychmiast zabierz psa do weterynarza, który pomoże Ci w profesjonalnym procesie:**

  1. **Dokładnie zbada stan skóry,** szukając pasożytów, infekcji lub innych nieprawidłowości.
  2. **Przeprowadzi niezbędne badania,** takie jak zeskrobiny skóry, badanie sierści pod mikroskopem, wymazy cytologiczne, hodowla grzybów itp., aby wykluczyć lub potwierdzić infekcje i pasożyty.
  3. **Szczegółowo zapozna się z historią choroby i nawykami życiowymi,** oceniając prawdopodobieństwo alergii.
  4. **Zaleci odpowiednie kroki diagnostyczne w kierunku alergii,** takie jak rozpoczęcie próby eliminacyjnej diety lub przeprowadzenie testów alergicznych.
  5. **Ostatecznie opracuje ukierunkowany, indywidualny plan leczenia,** który może obejmować leczenie farmakologiczne (takie jak leki kontrolujące swędzenie, antybiotyki, leki przeciwgrzybicze), specjalnie opracowane szampony lecznicze, ścisłe zarządzanie dietą, zalecenia dotyczące kontroli środowiska lub długotrwałe leczenie odczulające itp.