Heeft je hond altijd een rode huid en krabt hij voortdurend? Negeer het niet! Begrijp de mogelijke oorzaken en allergietests (veterinaire diagnose is cruciaal!)

Het is hartverscheurend en zorgwekkend als je ziet dat je geliefde hond zichzelf voortdurend krabt, zijn huid rood wordt en hij zelfs open krabt en haar verliest. "**Rode, jeukende huid bij honden**" is een veelvoorkomend **huidprobleem bij huisdieren** in dierenklinieken. De eerste reactie van veel eigenaren is: "Heeft mijn hond een allergie?" Inderdaad, allergieën zijn een van de belangrijkste oorzaken van langdurige jeuk bij honden, maar het is zeker niet de enige oorzaak! Voordat u zich haast om het voer van uw hond te veranderen of op zoek gaat naar "anti-allergische" methoden, is het belangrijk om andere mogelijkheden te begrijpen. Dit artikel helpt u bij het sorteren van de veelvoorkomende oorzaken van jeuk bij honden, met de nadruk op **symptomen van hondenallergieën** (waaronder **voedselallergie bij honden** en omgevingsallergieën), en legt uit **hoe dierenartsen allergieën testen** en de gebruikelijke **allergietests voor honden**. **Maar onthoud dat dit artikel de professionele beoordeling van een dierenarts niet kan vervangen! Alleen een dierenarts kan de werkelijke oorzaak achterhalen en de juiste behandeling geven.**

Niet alleen allergieën! Mogelijke oorzaken van rode, jeukende huid bij honden

Wanneer een hond jeuk heeft, zal de dierenarts meestal als een detective te werk gaan en een bepaalde aanpak volgen om problemen uit te sluiten die relatief vaak voorkomen of gemakkelijk te behandelen zijn:

1. Infectie met externe parasieten

  • **Vlooien:** Dit is een van de meest voorkomende oorzaken. Vlooienbeten op zich kunnen een hond al doen jeuken, maar wat nog vervelender is, is dat veel honden allergisch zijn voor het speeksel van vlooien (genaamd vlooienallergiedermatitis, VAD). Zelfs als er maar een of twee vlooien op het lichaam zitten, kan dit hevige jeuk over het hele lichaam veroorzaken, vooral in de onderrug en aan de basis van de staart.
  • **Mijten:** Verschillende soorten mijten kunnen verschillende huidziekten veroorzaken. Schurftmijten veroorzaken bijvoorbeeld hevige jeuk en schilfers, vooral op de oorranden, ellebogen en buik; Demodexmijten veroorzaken meestal haaruitval en roodheid bij honden met een verminderde immuniteit, met een variërende mate van jeuk.
  • **Luizen:** Hoewel relatief zeldzaam, kunnen honden ook luizen oplopen, wat jeuk en onrust veroorzaakt.
  • **Hoe de dierenarts controleert:** De dierenarts zal de vacht van de hond zorgvuldig onderzoeken, mogelijk kammen met een fijne kam of een huidmonster afnemen en onder een microscoop bekijken om te zoeken naar insecten of eitjes.

2. Huidinfectie

  • **Bacteriële infectie (pyodermie):** Rode huid, kleine puisten, papels, korstjes, haaruitval, geur, enz. Bacteriële infecties zijn vaak niet de "boosdoener", maar zijn secundair aan andere problemen, zoals een beschadigde huidbarrière (veroorzaakt door allergieën, endocriene problemen), vochtige huidplooien, trauma, enz.
  • **Schimmel-/gistinfectie:** De meest voorkomende is Malassezia-infectie, die vaak voorkomt op warme, vochtige plaatsen (oren, oksels, tussen de tenen, liezen), wat leidt tot een vette, rode, verdikte huid met een speciale geur en jeuk. Dermatofyten (meestal "ringworm" genoemd) kunnen ook haaruitval, schilfers en jeuk veroorzaken.
  • **Hoe de dierenarts controleert:** De dierenarts kan een stukje tape op het huidoppervlak plakken of een wattenstaafje gebruiken om een monster te nemen en onder een microscoop bekijken of er grote hoeveelheden bacteriën of gist aanwezig zijn. In gevallen waarin ringworm wordt vermoed, kan een Woodslamp-onderzoek of een schimmelkweek nodig zijn.

3. Allergische reacties (Allergies)

Als parasieten en infecties zijn uitgesloten (of als deze problemen steeds terugkeren), dan zijn allergieën een zeer belangrijk verdacht punt. We zullen dit in het volgende deel in detail bespreken.

4. Andere mogelijke oorzaken

  • **Endocriene aandoeningen:** Zoals hypothyreoïdie, hyperadrenocorticisme (de ziekte van Cushing). Deze endocriene stoornissen kunnen leiden tot een dunne huid, haaruitval, vatbaarheid voor infecties, pigmentatie, enz., soms gepaard gaande met jeuk.
  • **Auto-immuunziekten:** Minder vaak voorkomend, waarbij het eigen immuunsysteem van de hond huidweefsel aanvalt, wat kan leiden tot ernstige huidzweren, korstvorming, enz.
  • **Voedingsproblemen:** Een tekort aan bepaalde essentiële vetzuren, vitaminen of mineralen kan ook de gezondheid van de huid beïnvloeden.
  • **Contactdermatitis:** Een allergische of irriterende reactie op direct contact met bepaalde stoffen in de omgeving, zoals bepaalde planten, tapijtreinigers, badproducten, enz.

Focus op allergieën: veelvoorkomende symptomen en soorten hondenallergieën

Allergieën zijn een van de belangrijkste oorzaken van chronische, terugkerende jeuk bij honden. Nadat de dierenarts parasieten en infecties heeft uitgesloten, zal hij zich meestal richten op de mogelijkheid van een allergie.

Veel voorkomendeSymptomen van hondenallergieënKunnen zijn:

  • **Jeuk (Pruritus):** Dit is het meest essentiële en typische symptoom van een allergie! Honden kunnen voortdurend krabben, bijten, wrijven of herhaaldelijk aan een bepaald gebied likken. Veel voorkomende jeukende plekken zijn: **poten (voortdurend aan tenen likken), buik, oksels, liezen, oren (herhaaldelijk aan oren krabben, hoofd schudden), gezicht (gezicht wrijven) en rond de anus**.
  • **Rode huid, uitslag:** Vooral in gebieden met minder haar, zoals de buik, binnenkant van de dijen, oksels, enz., kan de huid rood zijn en kunnen er zelfs kleine rode vlekjes of uitslag verschijnen.
  • **Terugkerende oorinfecties (otitis externa):** Rode, gezwollen gehoorgang met afscheiding, geur, hond schudt vaak met zijn hoofd, krabt aan zijn oren. Dit is een zeer veelvoorkomende uiting van allergieën, vooral voedselallergieën.
  • **Haaruitval, verdikte huid, pigmentatie:** Door langdurige, chronische jeuk en ontsteking wordt de huid geleidelijk ruw, dikker (lichenificatie), donkerder van kleur en wordt het haar dunner of valt het zelfs uit.
  • **Huid geur:** Secundaire bacteriële of Malassezia-infecties veroorzaken vaak een onaangename geur van de huid.
  • **Gastro-intestinale symptomen (klein deel):** Sommige honden met een voedselallergie kunnen naast huidverschijnselen ook last hebben van braken, diarree of een verhoogde frequentie van ontlasting.

Belangrijkste soorten hondenallergieën

  • **Omgevingsallergie (atopische dermatitis):** Dit is het meest voorkomende type, waarbij honden allergisch reageren op bepaalde stoffen in de omgeving, zoals **pollen (van bomen, gras, onkruid), huisstofmijt (verborgen in de huiselijke omgeving), schimmelsporen, bepaalde planten, insecten**, enz. Dit type allergie heeft meestal een bepaalde **seizoensgebondenheid** (bijvoorbeeld dat de symptomen in een bepaald seizoen verergeren), maar als de allergenen het hele jaar door aanwezig zijn (zoals huisstofmijt), kunnen de symptomen ook het hele jaar aanhouden.
  • **Voedselallergie (Food Allergies):** Honden hebben een allergische reactie op bepaalde ingrediënten in voedsel (meestal **eiwitten**). Veel voorkomende voedselallergenen zijn **rundvlees, kip, zuivelproducten, eieren, soja, tarwe, maïs**, enz. De symptomen veroorzaakt door voedselallergieën zijn meestal **niet seizoensgebonden**, kunnen het hele jaar door optreden en kunnen gepaard gaan met gastro-intestinale symptomen.
  • **Vlooienallergiedermatitis (Flea Allergy Dermatitis, FAD):** Een allergische reactie op het speeksel dat wordt geïnjecteerd bij een vlooienbeet. Dit is een veelvoorkomende oorzaak van hevige jeuk bij honden, zelfs een incidentele vlooienbeet kan het veroorzaken.

Hoe dierenartsen allergieën testen? (How Vets Test for Allergies)

Als de dierenarts vermoedt dat de huidproblemen van uw hond worden veroorzaakt door een allergie, zullen ze, afhankelijk van de specifieke situatie, de juiste testmethoden aanbevelen om te proberen de allergenen te achterhalen. **Maar begrijp alstublieft dat er momenteel geen enkele allergietest 100% perfect is en dat alle testresultaten door de dierenarts moeten worden geïnterpreteerd in combinatie met de medische geschiedenis en klinische symptomen van de hond.**

1. Eliminatiedieet (Elimination Diet Trial) - De gouden standaard voor het diagnosticeren van voedselallergieën

Dit is momenteel de meest betrouwbare manier om **voedselallergie bij honden** te diagnosticeren of uit te sluiten. Het proces is lang en vereist veel geduld en strikte naleving van de eigenaar:

  1. **Strikte dieetbeperkingen:** Onder begeleiding van de dierenarts kiest u een voedingsmiddel met een nieuwe bron van eiwitten en koolhydraten dat de hond nog nooit eerder heeft gegeten (meestal **veterinair voorgeschreven gehydrolyseerd eiwitvoer** of **beperkt enkelvoudig eiwitvoer**, of in speciale gevallen zelfgemaakt voer met één ingrediënt), en **geef alleen dit voer**.
  2. **Voldoende lang volhouden:** Deze strikte dieetbeperking moet minimaal **8 tot 12 weken** worden volgehouden.
  3. **Vermijd alle andere voedingsmiddelen:** Tijdens deze periode **mag** u de hond **absoluut geen** andere snacks, vleessnacks, kauwsnacks, tandheelkundige botten, fruit, groenten geven, en zelfs geen voedselresten van de grond likken, en geen medicijnen geven die eetlustopwekkers bevatten (moet worden bevestigd met de dierenarts).
  4. **Observeer veranderingen in symptomen:** Als de jeuksymptomen van de hond aanzienlijk verbeteren na strikte naleving van het eliminatiedieet (meestal begint dit na 4-8 weken), dan is het zeer waarschijnlijk dat er sprake is van een voedselallergie.
  5. **Provocatietest (optioneel maar aanbevolen):** Om definitief te bevestigen en de specifieke allergische voedingsmiddelen te achterhalen, kan de dierenarts aanraden om, nadat de symptomen zijn verbeterd, om de 1-2 weken geleidelijk één voor één de voedselingrediënten die de hond eerder at, weer toe te voegen en te observeren of de symptomen terugkeren. Als de symptomen terugkeren na het toevoegen van een bepaald ingrediënt, dan is dit ingrediënt waarschijnlijk het allergeen.

2. Intradermale allergietest (Intradermal Allergy Testing, IDT) - Voornamelijk gebruikt voor omgevingsallergieën

Deze test wordt voornamelijk gebruikt om **omgevingsallergieën** (atopische dermatitis) te diagnosticeren en om allergenen te selecteren voor latere desensibilisatiebehandeling. De dierenarts (meestal een dermatologische specialist) injecteert onder verdoving of narcose van de hond een kleine hoeveelheid van verschillende extracten van omgevingsallergenen (zoals verschillende pollen, huisstofmijt, schimmels, enz.) in de geschoren huid en observeert vervolgens of er een rode en gezwollen reactie (kwaddel) optreedt op elke injectieplaats. Het voordeel van deze methode is dat deze relatief intuïtief is, maar de bedieningseisen zijn hoog, het vereist het stoppen met bepaalde medicijnen en het heeft weinig diagnostische waarde voor voedselallergieën.

3. Serum Allergie Specifiek IgE Test (Serum Allergy Testing) - Bloedonderzoek

Voor deze methode is slechts een kleine hoeveelheid bloed van de hond nodig, die naar een gespecialiseerd laboratorium wordt gestuurd om het niveau van IgE-antilichamen in het bloed te testen die specifiek zijn voor bepaalde allergenen (waaronder omgevingsallergenen en sommige voedselallergenen). Het voordeel is dat het eenvoudig en gemakkelijk te bedienen is, de stress voor de hond is klein en het wordt meestal niet beïnvloed door kortdurend medicijngebruik. De **interpretatie van de resultaten vereist echter grote zorg**:

  • **Positief is niet gelijk aan klinische allergie:** Het detecteren van een positief IgE-antilichaam geeft alleen aan dat de hond "gesensibiliseerd" is voor die stof, maar betekent niet noodzakelijkerwijs dat die stof de oorzaak is van de huidige klinische symptomen. Het is noodzakelijk om dit te beoordelen in combinatie met de daadwerkelijke blootstelling en symptomen van de hond.
  • **Voedselallergeenresultaten zijn controversieel:** Er is momenteel veel controverse over de nauwkeurigheid van bloedonderzoek bij het diagnosticeren van voedselallergieën, en de resultaten kunnen meestal alleen worden gebruikt als referentie voor het selecteren van een eliminatiedieet, **en kunnen het eliminatiedieet niet vervangen**.
  • **Omgevingsallergeenresultaten hebben referentiewaarde:** Voor omgevingsallergieën kunnen de resultaten van bloedonderzoek worden gebruikt als referentie voor het formuleren van vermijdingsmaatregelen of het selecteren van een desensibilisatiebehandelingsplan, vooral in gevallen waarin de hond niet geschikt is voor een intradermale test.

Tashikin biedt ookHond IgE Allergische Reactie Teststrips (C. IgE Test Kits), een hulpmiddel voor dierenartsen dat is ontworpen om dierenartsen te helpen snel het totale IgE-niveau in het lichaam van de hond of de IgE-status voor specifieke allergenen te beoordelen, als onderdeel van een uitgebreide diagnose.Meer informatie over Tashikin diagnostische producten

**Uiteindelijk zal uw dierenarts, op basis van de specifieke medische geschiedenis, symptomen, leefomgeving en verschillende onderzoeksresultaten van de hond, de meest waarschijnlijke oorzaak beoordelen en de meest geschikte **allergietest voor honden** aanbevelen.**

Rode, jeukende huid? De eerste stap is altijd naar de dierenarts!

Nu u zoveel mogelijke oorzaken en testmethoden kent, zult u waarschijnlijk nog meer waarderen waarom we altijd benadrukken dat **de eerste en belangrijkste stap bij het aanpakken van huidproblemen bij honden altijd is om professionele veterinaire hulp te zoeken!** Behandel het niet zelf omdat u denkt dat het "maar een klein probleem is" of "het internet zegt dat een bepaald medicijn effectief is". Een verkeerde diagnose en medicatie kunnen niet alleen de behandeling vertragen en de hond onnodig laten lijden, maar kunnen zelfs een ernstigere onderliggende ziekte maskeren, of nieuwe problemen veroorzaken als gevolg van bijwerkingen van medicijnen.

**Neem uw hond onmiddellijk mee naar de dierenarts, zij zullen u helpen door middel van een professioneel proces:**

  1. **Onderzoek de huidconditie zorgvuldig** op sporen van parasieten, infecties of andere afwijkingen.
  2. **Voer de nodige onderzoeken uit**, zoals huidafkrabsels, trichogram, cytologische uitstrijkjes, schimmelkweken, enz., om infecties en parasieten uit te sluiten of te bevestigen.
  3. **Verzamel gedetailleerde informatie over de medische geschiedenis en leefgewoonten** om de kans op allergieën te beoordelen.
  4. **Beveel geschikte allergiediagnostische stappen aan op basis van de situatie**, zoals het starten van een eliminatiedieet of het uitvoeren van een allergietest.
  5. **Stel uiteindelijk een gerichte, individuele behandelplan op**, dat medicamenteuze behandeling (zoals medicijnen om jeuk te beheersen, antibiotica, antischimmelmiddelen), speciaal samengestelde medicinale shampoos, strikt dieetbeheer, aanbevelingen voor omgevingsbeheersing of langdurige desensibilisatiebehandeling kan omvatten.